Wiels | NL

In dit digitale tijdperk geeft R. H. Quaytman een nieuwe invulling aan de productie van picturale beelden door ze opnieuw in te schrijven in de geschiedenis van de kunst en de schilderkunst, hun materialiteit en spirituele betekenis te herbevestigen en dominante narratieven te deconstrueren vanuit een feministisch en intersectioneel perspectief. Quaytmans aanpak is picturaal, fotografisch en conceptueel, en resulteert in een œuvre dat meerdere perspectieven opent. Quaytman vat elke tentoonstelling op als een “hoofdstuk” en bouwt de series van werken op als een verhalende structuur die zowel het globale organisatorische beginsel bepaalt als de uitvoeringswijze van de individuele werken.

Voor deze solotentoonstelling in WIELS, onderzoekt R. H. Quaytman de artistieke geschiedenis van Brussel en meer bepaald de verhouding tot macht bij een aantal kunstenaars met wie de kunstenaar affiniteiten heeft zoals Magritte en Broodthaers. Het is tijdens die zoektocht dat Quaytman de schilder Antoine Wiertz ontdekte en zijn persoonlijk museum dat vandaag gelegen is in het hartje van de Europese wijk. Met zijn opmerkelijke en spectaculaire collectie is dit museum een getuige van de gouden jaren van de monumentale kunst die haar verval reeds voelde naderen met de opkomst van de fotografie en cinema. Een verval dat Wiertz wilde compenseren met een overaanbod aan moraliserende onderwerpen waarin hij de onrechtvaardigheden en ongelijkheden aan de kaak stelde. Wiertz schilderde de vreselijkste taferelen van armoede, oorlog, zelfdoding en cholera.

Vandaag zijn het oeuvre en het exuberante museum-sanctuarium van Wiertz weliswaar in de vergetelheid geraakt, maar niettemin vormen ze het vertrekpunt van Quaytmans onderzoek naar de mogelijkheden van schilderkunst in de context van fotografie, gezien doorheen het oeuvre van Wiertz dat een overvloed aan suggestieve mannelijke lichamen weergeeft maar daarnaast ook een oprechte empathie vertoont met de situatie van de vrouw.

Curators: Devrim Bayar & Dirk Snauwaert