De (artistieke) biotoop van AMVK werpt zich doorheen het HeadNurse project veelvuldig op. Ook de zelfpresentatie is een constante. Het brengt in het oeuvre een propositie aan over een mogelijke omgang met een conditie die zich in de tweede helft van de jaren zestig ten volle manifesteerde: het tanende geloof in het zogenaamde "mysticism of the medium" en de wegkwijnend aandacht voor de particuliere motivatie van de kunstenaar. Anne-Mie Van Kerckhoven is zich bewust van dit verlies. Stilistische en mediale diversiteit en een ongeloof in het "spoor" als referentie naar de kunstenaar bemoeilijken de bemiddeling van een gesitueerde kijk. Net zoals andere hiermee geen genoegen nemende kunstenaars kiest zij consequent voor een aanwezigheid doorheen een zelfportret. In feite zien we dat dit sinds de jaren zestig een terugkerende strategie is. Filosoof Bernard Williams stelde reeds in 1976 dat lichamelijke identiteit steeds een noodzakelijke conditie is voor persoonlijke identiteit. Indien de kunstenaar zijn identiteit wil uitdrukken in zijn werk, dan is de aanwezigheid van zijn lichaam een vereist. In het verleden kampte menig kunstenaar met deze problematiek. Bruce Nauman vestigde zijn aanwezigheid doorheen een filmische registratie van zijn gedrag. Zijn stap in de openbaarheid was ingegeven door schroom en onrust. Vito Acconci vertaalde deze onrust in de enscenering van zelfdestructieve actie. Martin Kippenberger doordrong zijn "selbstdarstellung" met torment en zelfironie. Anne-Mie Van Kerckhoven deelt met hen het bewustzijn van deze stap, maar niet vanuit de idee van een gewond mediaal perspectief. AMVK's zelfpresentatie is doordrongen van protest, zelfzekerheid, alertheid, waakzaamheid, het zijn beelden die haar uitnodigend, kijkend, ernstig maar ook kwetsbaar en afwachtend opvoeren.
In de lezing wordt de zelfpresentatie als agens en leiddraad beschouwd voor de ontmoeting en dialoog met een oeuvre waarin veerkracht, toekomst, verschil, intersubjectiviteit en grensoverschreidend denken centraal staan.
Patrick Van Rossem is Doctor in de Kunstwetenschappen. Hij is als Docent Moderne en Hedendaagse Kunst verbonden aan het departement Kunstgeschiedenis van de Universiteit Utrecht. Zijn onderzoeksveld omvat de performatieve wende in de beeldende kunst, de verhouding tussen kunstenaar en publiek en de relatie tussen schilderkunst en lichamelijkheid. In het verleden publiceerde hij meermaals over het werk van Anne-Mie Van Kerckhoven: "The Values of the Constants. Anne-Mie Van Kerckhoven and the HeadNurse Project" (in: "Anne-Mie Van Kerckhoven The HeadNurse-files", objectif_exhibitions, Kunsthalle Bern & Neuer Aachener Kunstverein, 2005); "The stain in the story: the sensuous ineffable" "in: "Van Kerckhoven A.-M. , I'll rob you", Anti-Sade Press, Antwerpen, 2007); "Wellustige Anarchie. Anne-Mie Van Kerckhoven" (in : Metropolis M, aug. - sept. 2000, Utrecht, pp. 34 - 37.).