Lázara Rosell Albear
Lázara Rosell Albear (° 1971, Cuba) is een Cubaans-Belgische kunstenaar met een transmediale praktijk, gaande van onderzoek naar geluid en performance tot de productie van evenementen en films. Ze onderzoekt beweging, migratie, transformatie, interactiviteit en de effecten ervan op de menselijke conditie.
De vooruitgang in technologieën heeft ons "nieuwe" middelen gebracht om mee te werken, waarbij ook de traditionele middelen van dans, muziek en theater zijn verbreed. In plaats van te kiezen tussen deze verschillende media, streeft ze naar contrapuntische samenhorigheid en totale onderdompeling - zowel vanbinnen als vanbuiten.
Rosell Albear begon haar carrière als danseres en performer, won verschillende soloprijzen in Cuba en België en danste in 1998 in les ballets C de la B onder leiding van Alain Platel. Eind jaren negentig en begin 2000 verschoof haar focus naar de media, zoals film en video, en combineerde ze performance en het opgenomen beeld. Ze maakte verschillende documentaires en kortfilms (Lengua Rapida, 1999, FOOLISH MOTHERS, 2001 en Yatra, 2003). Ze blijft de nadruk leggen op multimediapraktijken, zelfs in haar meer recente werk, in samenwerking met Sammy Baloji (Bare-Faced, 2011, ook op de tentoonstelling "Objetos Frontera" op CAM2 in Madrid), Maja Jantar (Sibyllaria, 2011) en Doris Bloom ( the MacGuffin, 2015 als onderdeel van onder andere "The Film Will Always Be You: South African Artists on Screen" in het Tate Modern in Londen). Momenteel wordt de installatie Bare-Faced getoond als onderdeel van Kunsthaus Dresden’s Boundary Objects.
