Ben Cain
(Gebb. 1975, VK)
Gegeven uitgangspunten in de vorm van woorden, kleuren, eenvoudige 2D geometrische vormen; kijkers wordt gevraagd om plaatsen en ruimtes die zowel feitelijk als tastbaar, evenals die lijken te bestaan buiten ons kader van visuele referentie, zijn voor te stellen.
Met betrekking tot het proces van het weergeven van plaatsen - fictief - ben ik geïnteresseerd in de schijnbaar opgeloste of gereduceerde aard van minimale esthetiek, geplaatst naast iets veel minder zeker of zelfverzekerd, iets onherleidbaar en ongrijpbaar, en onstabiel. Hier is het proces van het ontwikkelen van het onderwerp, of het idee van een plek, een proces dat collectief zou moeten plaatsvinden, waarbij de mogelijkheid bestaat voor meerdere lezingen, mengelingen en een openheid die soms kan neigen naar het verontrustende.
Eenvoudige vormen en symbolen zullen geen ‘dingen op zichzelf’ zijn, maar eerder fungeren als een interface tussen de kijker en de verre / ingebeelde ruimte? Er is misschien iets van de onvoorstelbare uitgestrektheid van de buitenaardse ruimte, naast pogingen om veel meer lokale en vertrouwde ruimtes te bedenken.
Het werk omvat muurschilderingen, sculpturen, collages, kleinschalige aquarellen, maar ook workshops met acteurs die leiden tot live performances en videoe van gechoreografeerde bewegingen en geregisseerde gesproken tekst waarin de interactie tussen objecten en mensen centraal staat. Een belangrijk aandachtspunt hierbij is de combinatie van het ogenschijnlijk onbekende of vreemde met het prozaïsche en alledaagse. Normaal gesproken zou de buitenaardse ruimte van abstractie in de plaats komen van het voorafgaande, terwijl het netgenoemde zou worden vertegenwoordigd door de beweging / spraak / het gedrag van de mensen in het werk; hoewel dit soort balans gemakkelijk kan omslaan.
Ben Cain woont en werkt in Londen, VK.
