Pierre-Yves Desaive: The production units of Thomas Bayrle
In zijn essay “The Language of New Media” beschouwt theoreticus Lev Manovich de nauwe verwantschap tussen het weefgetouw van Joseph Marie Jacquard en de Analytische Machine van Charles Babbage. Verwijzend naar Ada Lovelace, voor wie “de Analytische Machine algebraïsche patronen weeft net zoals het Jacquard weefgetouw bloemen en bladeren weeft,” toont hij aan dat een programmeerbare machine aanvankelijk werd gebruikt om beelden te synthetiseren en pas lang daarna voor het verwerken van getallen.
Agnelli im Fiat Dschungel, 1971
Voor Manovich zijn de ontwikkeling van moderne media en computers, die lange tijd parallelle trajecten aflegden om uiteindelijk samen te komen onder het mom van “nieuwe media”, de twee fenomenen bij uitstek die de komst van onze massamaatschappij mogelijk maakten. Zo kunnen we ons afvragen of de eindeloze reproductie en distributie van beelden (en de denkbeelden die ze overbrengen) onlosmakelijk verbonden zijn aan de productie van consumptiegoederen aan lopende band, zoals de werken van Thomas Bayrle overtuigend aantonen. Hoewel de Duitse kunstenaar vaak geassocieerd wordt met Pop Art, onderhoudt hij een dubbelzinnige relatie met deze beweging: Warhol imiteerde het industriële productieproces (The Factory) om unieke kunstwerken te maken, terwijl Bayrle zijn toets verbergt achter schijnbaar computer gegenereerde beelden. Dit is zeker geen onbelangrijke paradox voor een kunstenaar die systematisch gebruik maakt van bijna-ambachtelijke technieken, wegblijft van de digitale flux van onze consumptiemaatschappij, en toch haar excessen en misbruiken volkomen aanschouwelijk maakt.
Na zijn studies in de kunstgeschiedenis, behaalde Pierre-Yves Desaive zijn licentiaatsdiploma in de computerwetenschappen toegepast op het domein van de humane wetenschappen. Dit stimuleerde zijn interesse voor de integratie van het kunstwerk in de virtuele wereld. In de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België, creëerde hij de digitale museumdienst, die de onderzoeksprojecten met betrekking tot de digitalisering van collecties en hun online toegang overziet. Als criticus (voorzitter van AICA België 2009-2012), publiceerde hij regelmatig in nationale en internationale kunsttijdschriften (correspondent voor Flash Art International in België). Als docent aan ENSAV-La Cambre, en lid van de Commissie Digitale Kunsten van de Federatie Wallonië-Brussel (FWB), is hij vooral geïnteresseerd in de manieren waarop kunstenaars digitale technologieën voor de uitwisseling van informatie en communicatie kritisch ondermijnen. Hij heeft geen Facebook- of Twitter-account.
19:00 - In het Frans
5€
Reservatie : welcome@wiels.org