Sharon Van Overmeiren
Sharon Van Overmeiren maakt, naar eigen zeggen, ‘fictieve sculpturen’. Ze vindt het moeilijk om haar werken te zien als volwaardig autonome sculpturen, aangezien ze elk moment kunnen ophouden te bestaan in hun huidige presentatievorm. Daarnaast verwijst deze woordkeuze naar de wijze waarop ze een stem verleent aan haar sculpturen; door ze te laten begeleiden door een scenario op basis van gevonden verhalen, uit het leven of uit de literatuur gegrepen, en het besef dat we geen voeling meer hebben met de veelheid van objecten die ons omringen. De sculpturen treden op als rekwisieten in een compositie, totaalinstallatie of tekening, of als protagonisten van een video- of geluidswerk. Vaak spitsen ze zich toe op het groeiend onvermogen van de mens om ‘dingen’ los van hun eigen verlangens te beschrijven en te ervaren.
