Wiels | NL

Natasja Mabesoone (1988, België) behaalde een masterdiploma in de Beeldende Kunsten aan het KASK in Gent.

“Bij de etstechniek met zachte ondergrond die bekendstaat onder de Franse naam ‘vernis mou’ worden objecten als bloemen, textiel of papier met textuur in een zachte vernis gedrukt, waarna de plaat wordt ondergedompeld in etsvloeistof. Die kleurige grondlaag vormt een achtergrond voor andere beelden (tekeningen of monoprints) die erboven, erdoorheen of erachter zweven. Mijn vrij associërende, soms ook grappige etsen spitten in metaforen en spelen een scenografisch en poëtisch spel.

Mijn beeldtaal is geïnspireerd door busreizen, de Silly Symphonies van Disney, bordspellen, de essays van J.F. Vogelaar, de gedichten van S. Mallarmé, de taalpoëzie van Hannah Weiner, sudoku’s en woordspelingen.

Voor de reeks Vossen in de bossen combineerde ik waarnemingen van wolven en vossen in het wild, voornamelijk in Spanje, met literaire referenties naar Le corbeau et le renard van Broodthaers. Voor andere werken werd de kiem gelegd in Albanië, waar ik vanuit onze geparkeerde auto toekeek hoe een man cement tegen een baksteenmuur kwakte terwijl Lana Del Rey op de radio Born to Die zong. Het was een soort sociologische verheerlijking van een proletarische Jan Modaal, waaruit de tentoonstelling Op z’n janboerenfluitjes ontstond. De reeks is opgebouwd rond de etymologische oorsprong van de naam Jan en de spreekwoorden en zegswijzen waarin hij voorkomt. In elk werk wordt een andere protagonist opgevoerd in een schijnbaar ingenieuze uitbeelding van alledaagse hoogte- en dieptepunten.

Het narratieve aspect van mijn werk heeft geen plot nodig. Het verhalende potentieel ligt veeleer in de beelden, de materialiteit, de achterliggende culturele associaties of verbeeldingswerelden, de etymologische achtergrond.”