Felix Gonzalez-Torres
Specific Objects without Specific Form
Tweede versie door Danh Vo
5.03 25.04.2010
Wiels stelt in première het tweede deel van de zeer ongewone retrospectieve van Felix Gonzalez-Torres, één van de meest invloedrijke kunstenaars van zijn generatie. Verspreid over de tweede, derde, en vierde (Panorama) verdiepingen van Wiels, met o.a. werken in de trappenhal en zelfs in de straten van Brussel waar men zijn bekende reclamepanelen op verschillende locaties kan zien.
De tentoonstelling weerspiegelt de korte maar productieve carrière van Gonzalez-Torres wiens werk een kritische relatie aangaat met conceptuele en minimale kunst. Hij combineert politiek activisme, emotionele affectiviteit en een diepgaande belangstelling voor een grote verscheidenheid aan media, waaronder tekeningen, sculpturen en reclameborden*, en gebruikt vaak dagelijkse voorwerpen als vertrekpunt - horloges, spiegels, lampen. Tot zijn beroemdste werken behoren de stapels snoepjes en posters waarvan de bezoeker een element mag meenemen. Het resultaat is een constante verandering en biedt een model voor het kunstwerk dat zo onstabiel en fragiel is als het leven zelf: een door en door humaan oeuvre, intiem en kwetsbaar, zelfs wanneer het zovele, schijnbaar onwrikbare, zekerheden destabiliseert (het kunstwerk als vast en bepaald, de tentoonstelling als een plaats om te kijken maar niet om aan te raken, de auteur als de ultieme vorm-gever).
Door twee radicaal verschillende versies te presenteren baseert deze retrospectieve zich op het idee dat er geen correcte, absolute of enige manier bestaat om het werk te tonen van een kunstenaar als Gonzalez-Torres, wiens gehele praktijk gebaseerd was op de fragiliteit van het kunstwerk en het in vraag stellen van autoriteiten (het kunstwerk, de kunstenaar, de kunstinstelling). De eerste tentoonstelling, een selectie van 46 kunstwerken door curator Elena Filipovic werd getoond van 16 januari tem 28 februari. De kunstenaar Danh Vo werd daarna uitgenodigd om de tentoonstelling te herinstalleren: voor zijn versie selecteerde hij 17 werken. Het aantal werken werd sterk gereduceerd en Vo gaf de voorkeur aan het creëren van een uitgedunde en poëtische scenografie die het accent legt op de fysische relatie van de bezoeker met elk object en de ruimte waarin ze zich bevinden.
Vo's installatie is een kunstenaars interpretatie van de bekende werken van een andere kunstenaar. Vo, wiens praktijk sterk beïnvloed werd door het werk van Gonzalez-Torres, creëert een weloverwogen positionering van en dialogen tussen de werken die een nieuwe benadering van de kunst van Gonzalez-Torres onthullen.